برنامه قرآن و زندگی - شنبه 13 اسفند 84
برنامه قرآن و زندگی 13 اسفند 1384 – موضوع : تشکر و سپاسگزاری کردن
مجری: ...با عرض سلام و ادب خدمت شما بینندگان عزیز. با برنامه قرآن و زندگی امروز هم این توفیق را داریم که از سخنان و مطالب ارزشمند و آموزنده معلم قرآن و اخلاق، حضرت حجه الاسلام و المسلمین حاج آقای سید علی اکبر حسینی استفاده کنیم.
حاج آقا: [سلام علیکم. ممنون. صبح شما بخیر] بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین. بنده هم سلام و احترام و صمیمیت و تبریک خود را –بمناسبت ولادت حضرت امام محمد باقر(ع)- خدمت شما بینندگان گرامی و همه همکاران عزیز این برنامه تقدیم می کنم و موفقیت و خوشبختی و سعادت شما و خانواده محترم شما را از خدای متعال خواستارم. اگر صلاح بدانید سخن را با آیه کریمه ای از قرآن کریم آغاز کنیم که همه قرآن درس زندگی است و آیه آیه اش راز خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت. این آیه کریمه در سوره لقمان است. خدای متعال می فرماید: «و لقد اتینا لقمان الحکمه» ما تمام حکمت را به لقمان آموختیم. حکمت یعنی چه؟ در ادامه این سخن حکمت را معنا می کنیم؛ اما خود خدای متعال در جمله بعدی برای این سخن بیانی آورده است. آن حکمت چیست؟ «ان اشکر لله» که ای انسان! شکرگزار خدای خویش باش. «و من یشکر فإنما یشکر لنفسه» و البته هرکس که شکرگزاری کند، سپاسگزاری کند، به سود خویش سپاسگزاری کرده. «و من کفر فإن الله غنی حمید» و آن کسی که ناسپاسی کند، خدای متعال هم غنی است و هم ستوده؛ به خلقش هیچ نیازی ندارد. «یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید» ای همه مردم! شمایید که به خدا نیازمندید. خدا به هیچ بنده ای از بندگانش، به هیچ آفریده ای از آفریدگانش، نیاز ندارد. او غنی و حمید است. هم ثروتمند است و هم ستوده است. اهل بخل و خسّت نیست. مورد حمد و ستایش همه است. بنابراین، خدای متعال در این آیه کریمه قرآن، تمام حکمت زندگی را شکر او معرفی می کند؛ و کسی که به شکر خداوند دست یافته باشد، او به تمام حکمت زندگی دست یافته و این سخن، سخن بسیار والاییست.
این سخن را ضمیمه کنید به این بیان رسول خدا(ص) که فرمودند: لم یشکر الله من لم یشکر الناس. خدا را شکر نگفته آنکسی که مردم را شکر نگوید. اگر این دو تا را به هم بیامیزید، خلاصه معنایش این می شود که تمام حکمت زندگی، شکرگزاری از خدای متعال و شکرگزاری از خلق خداست. یعنی اگر کسی می خواهد نسیم خوشبختی را در این آستانه بهار بسوی خانه اش بیاورد و جانش را به این نسیم بهاری بسپرد، باید زبان به شکر خدا و شکر خلق خدا بگوید. مخصوصا فرزندان، شکر پدر و مادر را بگویند که در همین سوره –در ادامه سخن- خدای متعال می فرماید: «وصّینا الانسان بوالدیه» ما انسان را به پدر و مادرش سفارش اکید کردیم. بعد در پایان می فرماید: «ان اشکر لی و لوالدیک الی المصیر» ای انسان! شکرگزار من باش و شکرگزار پدر و مادرت؛ و بدان که بازگشت بسوی من است و من هستم که به حساب اعمال تو می رسم. به حساب شکرگزاری و یا -خدای نکرده- ناسپاسی تو خواهم رسید و پاداش و کیفر خواهم داد. بنابراین خوب است که همه ما زبان به شکر پروردگار متعال بگشاییم؛ هرچند که توان ادای شکر او را نداریم. ما غرق نعمتهای او هستیم و امواج لطف و نعمت خدا، مثل امواج دریا مرتبا بسوی ما حرکت می کند و ما را پاکیزه و نورانی و شاداب می گرداند. نمی توانیم شکر این همه امواج را بگوییم. اما یک سخن بسیار زیباییست از امام باقر(علیه السلام) که امام صادق از پدر ارجمندشان نقل می کنند. که امروز، روز میلاد این امام بزرگوار است؛ می فرمایند که : تمام الشکر اعتراف لسان السر خاضعا لله تعالی بالعجز عن بلوغ شکره. خیلی جمله زیباییست. ای کاش همه بینندگان ما، زبان قرآن و زبان عربی را خوب می دانستند که بدون واسطه از معنای این سخن ناب بهره می بردند. می فرمایند: تمام شکر، این است که با زبان سر و درون، با ژرفای درونت اقرار کنی که خدایا نمی توانم!
شکر تو چه سان کنم که شاید از جز تو، سنای تو نیاید
گر هم نکنم سنا، چه گویم؟ نطقم به چه کار دیگر آید؟
بنابراین عادت کنیم، خودمان را تمرین دهیم به شکر از خلق خدا و هم شکر از خدای متعال. در آغاز سخن، من این حدیث را هم از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نقل می کنم که در سایه این سخن و در نسیم این سخن، همه خانه ها و خانواده ها، خرّمی و شادابی و نشاط بهاری را دریابند. پیغمبر اکرم می فرمایند: هر کس که این چهار صفت در او باشد، خدای متعال همه بدیهای او را به خوبی تبدیل می کند و هیچ بدی در وجود او نمی ماند. اعضای خانواده ای که این چهار صفت را داشته باشند، همه بدیها از این خانواده، رُفته می شود، روبیده می شود و بیرون ریخته می شود. خانه پاکیزه، دلها شاداب و خرم و پرنشاط. یکی حیا مندی(= شرمندگی برخاسته از عقل و فضیلت) ، دومی صدق و راستگویی ، سومی حُسن خُلق(= گشاده رویی، خوش برخوردی) ، و چهارم که مورد بحث ماست، شکر و سپاسگزاری. ان شاءالله این چهار صفت، هم در خانه ما نسیمش بوزد و هم در خانه شما؛ و خانه تان را با این نسیم بهاری، خرم و شاداب و خوشبخت و سعادتمند کنید و عطر زیبای بهاری را با مشام جانتان ببویید و زندگی را دوباره با شکوفایی آغاز کنید.
مجری: حاج آقا ممنونم از این مقدمه بسیار زیبا، جامع و کاملی که عنایت فرمودید. اگر اجازه بفرمایید گزارش خانواده خوشبخت آماده پخش است، با هم ببینیم. ...
حسینی اخلاق در خانواده